Rakesh Sharma
 Rakesh Sharma | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Narodowość |
indyjska |
| Funkcja |
kosmonauta badacz |
| Łączny czas misji kosmicznych |
7 dni, 21 godzin, 40 minut |
| Misje | |
| Stopień wojskowy | |
| Wyuczony zawód |
pilot |
| Odznaczenia | |
    
| |
Rakesh Sharma (pendż. ਰਾਕੇਸ਼ ਸ਼ਰਮਾ; ur. 13 stycznia 1949 w Patiali) – indyjski pilot wojskowy, pierwszy indyjski kosmonauta. Poleciał na stację kosmiczną Salut 7 na pokładzie statku Sojuz T-11 3 kwietnia 1984 roku w ramach programu Interkosmos[1][2].
Życie osobiste
[edytuj | edytuj kod]Rakesh Sharma urodził się w Patiali w indyjskim Pendżabie 13 stycznia 1949 roku. Skończył St. George’s Grammar School w Hajdarabadzie, następnie uczęszczał do Nizam College. Z żoną Madhu mają dwoje dzieci: syna Kapila, który jest reżyserem filmowym, i córkę Kritikę[3][4].
Przebieg kariery
[edytuj | edytuj kod]Służba w siłach powietrznych
[edytuj | edytuj kod]W 1966 roku Rakesh Sharma wstąpił do indyjskiej Akademii Obrony Narodowej, po jej ukończeniu w 1970 roku wstąpił w szeregi Indyjskich Sił Powietrznych jako pilot[5]. Latał na MiG-21, w 1971 roku brał udział w działaniach bojowych przeciwko Pakistanowi w toku wojny o niepodległość Bangladeszu[5][6]. Szybko awansował i został majorem sił powietrznych[2].
Lot w kosmos
[edytuj | edytuj kod]20 sierpnia 1982 roku został wybrany do udziału w programie Interkosmos, z którym współpracowała Indyjska Organizacja Badań Kosmicznych, i do lotu w kosmos[7].
2 kwietnia 1984 roku wystartował na pokładzie Sojuza T-11 z kosmodromu Bajkonur, stając się pierwszym obywatelem Indii, który poleciał w kosmos. Celem misji była wizyta krótkookresowa na radzieckiej stacji kosmicznej Salut 7. Dowódcą załogi był Jurij Małyszew, a inżynierem lotu – Giennadij Striekałow.
Na pokładzie stacji Sharma spędził niespełna osiem dni, przeprowadzając doświadczenia naukowe i techniczne – w sumie czterdzieści trzy sesje eksperymentów, poświęconych głównie biomedycynie i teledetekcji[7]. Załoga przeprowadziła telekonferencję z udziałem prominentnych radzieckich polityków i premier Indii Indiry Gandhi. Zapytany przez nią, jak wyglądają Indie z kosmosu, odparł: „najlepiej na świecie” (urdu Sare Jahan se Accha), tytułem jednego z najsłynniejszych wierszy patriotycznych w języku urdu. Dzięki misji Sharmy Indie stały się czternastym państwem świata, które wysłało człowieka w kosmos[7].
Dalsza praca
[edytuj | edytuj kod]Na emeryturę odszedł w stopniu Wing Commandera (podpułkownika). W 1987 roku został zatrudniony w Hindustan Aeronautics Limited jako główny pilot doświadczalny w oddziale w Nashiku, gdzie pracował do 1992 roku, kiedy przeprowadził się do Bengaluru i objął stanowisko szefa zespołu oblatywaczy HAL. Pracował także przy konstrukcji Tejasa[7].
Odznaczenia i nagrody
[edytuj | edytuj kod]- Bohater Związku Radzieckiego
- Order Ashoka Chakra – najwyższe indyjskie odznaczenie wojskowe nadawane w czasie pokoju; otrzymali je także Małyszew i Striekałow[7]
- Order Lenina
- Medal „Za zasługi w podboju kosmosu”
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Cosmonaut Biography: Rakesh Sharma. Spacefacts.de. [dostęp 2016-05-01]. (ang.).
- ↑ a b Rakesh Sharma. Mapsofindia.com. [dostęp 2016-05-01]. (ang.).
- ↑ Sumit Jha: Kapil Sharma to make his directorial debut. 4 sierpnia 2011. [dostęp 2016-05-01]. (ang.).
- ↑ Stephen David: Cosmonaut on terra firma. 15 kwietnia 1996. [dostęp 2016-05-01]. (ang.).
- ↑ a b Rakesh Sharma, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2016-05-01] (ang.).
- ↑ Anjali Bisaria: 10 Facts About Astronaut Rakesh Sharma, The First Indian To Go To Space. [w:] India Times [on-line]. 2016-02-21. [dostęp 2016-04-30]. (ang.).
- ↑ a b c d e Pankaja Srinivasan: The down to earth Rakesh Sharma. 2010-04-04. [dostęp 2016-05-01]. (ang.).